برنامه هفته پژوهش در دانشکده داروسازی مشهد در تاریخ 11 دی ماه 1403 برگزار شد. در این برنامه مطالبی توسط آقای دکتر رخشانی، مسئول دفتر نوآوری و ارتباط با صنعت دانشکده داروسازی مطرح شد که ذیلاً به آنها پرداخته می­شود:

همانطور که از نام دفتر نوآوری و ارتباط با صنعت دانشکده داروسازی یا به اختصار IICOPharm مشخص است، این واحد باید بتواند فرهنگ نوآوری را در دانشگاه در جهت ارتباط با صنعت ارتقا بدهد.

یکی از مواردی که اکثر دانشگاههای دنیا همیشه به آن توجه دارند، بحث جدید بودن یا Novelty است. جدید بودن با نوآور بودن (Innovation) تفاوت دارد. جدید بودن صرفاً به چیزی گفته می­شود که جدید است. برای مثال، زمانی که پژوهش صرفاً جهت افزایش علم یا پژوهش برای پژوهش باشد، فقط جدید بودن مهم است. اما زمانی که جدید بودن به عنوان مصداقی برای عملیاتی شدن و ایجاد مزیت رقابتی مطرح شود، نوآوری شکل میگیرد.

رسالت اصلی دانشگاهها در دنیا، پژوهش و آموزش بوده است. در حوزه پژوهش دانشگاههای دنیا معمولاً بر جدید بودن تمرکز بیشتری دارند تا نوآوری؛ این درحالی است که صنایع به دنبال نوآوری جهت ایجاد مزیت رقابتی هستند. سطح فناوری پژوهشی که در دانشگاهها معمولاً جریان دارد، در مقایسه با آنچه که در واقعیت و صنایع وجود دارد، معمولاً اختلاف چشمگیری دارد. چرا که سطح فناوری پژوهشی دانشگاه معمولاً بسیار بالاتر آن است که بتوان در صنعت پیاده سازی شود. بنابراین چالشهایی در ایجاد یک زبان مشترک بین صنعت و دانشگاه همیشه وجود داشته است و این چالشها مختص تمام دنیاست.

ارتباط صنعت و دانشگاه، یک مسئله جدید نیست. تقریباً از بعد از انقلاب صنعتی اروپا به صورت رسمی شروع شده­بود. هرچند در مصادیقی که در شاهنامه یا کتابهای تاریخی دیگر آمده است، پیشینه آن قدیمی تر و مربوط به دانشگاه گندی شاپور در زمان ساسانیان بوده است. هرچند که در ایران به صورت رسمی با تأسیس دارالفنون توسط امیرکبیر این موضوع شکل می­گیرد؛ لذا در ایران، ارتباط صنعت و دانشگاه تقریباً یک مسئله نوظهور است و با چالشهای متعددی روبرو است.

برای حل این مشکلات، ابتدا باید به دنبال یک زبان مشترک بود. این زبان مشترک در ابتدا با آموزش نیروی انسانی مورد نیاز صنعت از میان دانش آموختگان دانشگاهی ایجاد میشود. بنابراین اولین رسالت دانشگاه که آموزش است، باید در جهت تربیت نیروی انسانی ماهر برای صنعت باشد. در مرحله دوم، دانشگاه باید بتواند بخشی از ظرفیتهای پژوهشی خود را در راستای تبدیل جدید بودن به نوآوری برای پیاده سازی طرح در صنعت بکند. در مقابل صنعت نیز حاضر خواهد شد برای نیروی کار ماهر و طرح تحقیقاتی نوآور سرمایه گذاری مادی و معنوی داشته باشد.

ارتباط صنعت و دانشگاه، یک رابطه خطی نیست، بلکه سه ضلع مثلث هستند و یک ضلع آن دولتها هستند. خوشبختانه درحال حاضر در ایران قوانین خوبی جهت تسهیل این ارتباطات وضع شده است که نمونه بارز آن قانون جهش تولید دانشبنیان است.

در انتهای بحث، درباره بخشی از عناوین طرحهای محصول محور نیز صحبت شد. طرحهای محصول محور، صرفاً نباید یک محصول باشند. بلکه در تمامی تخصصهای داروسازی می­توان یک طرح محصول محور تعریف کرد. محصول می­تواند کالا یا خدمت نوآورانه باشد. بنابراین مطالعات امکانسنجی، بالینی، سمشناسی و ... نیز به نوبه خود می­توانند طرحهایی محصول محور باشند.

درحال حاضر در دفتر نوآوری و ارتباط با صنعت دانشکده داروسازی برنامه های مختلفی اجرا می­شود که در زیر به بخشی از آنها اشاره می­شود:

الف) تدوین پیش نویس اساسنامه دفتر نوآوری و ارتباط با صنعت دانشکده و یا دانشگاه که درحال بررسی در شورای فناوری دانشگاه است.

ب) به روزرسانی صفحه سایت دفتر نوآوری و ارتباط با صنعت دانشکده داروسازی: از همکاران، اعضای هئیت علمی و دانشجویان گرانقدر دعوت می­شود با مراجعه به این صفحه، از فراخوانهای دوره های آموزشی و پژوهشی مطلع شوند.

پ) برگزاری جلسه با واحدهای صنفی یا صنعتی مختلف جهت استفاده از ظرفیت مشترک بین صنعت و دانشگاه

ت) تدوین پیش نویس بوم و طرح کسب و کار که پس از تأیید نهایی اطلاعرسانی خواهد شد.

ث) برگزاری کارگاه آموزشی و یک بازدید از کارخانه

ج) برگزاری جلسات با سایر همکاران، نظیر معاون محترم پژوهشی و کمیته تحقیقات دانشجویی جهت برنامه ریزی رویداد نوداک