همکاران ارجمند،دانشجویان عزیز

سالی را گذراندیم با فرازها و فرودها ...

سالی را پشت سرگذاشتیم که مرگ-اگر چه به رسم کهنه خویش- ما را در غم از دست دادن عزیزانی به سوگواری نشاند اما آموختیم که چیزی قوی تر و بزرگتر از زندگی نیست.

آموختیم که گاه ضرورت به دست آوردن، از دست دادن است...

آموختیم در کنار همه این محنت ها و رنج ها، یادمان نرود دلی امیدوار داشته باشیم و نگاهی مشتاق...که پنجره حیات را هر سپیده به سمت آفتاب بگشاییم تا خداوند نور و روشنی،مهربانی ش را بر شانه هایمان بتکاند.

آموختیم که قنوت نیازهایمان را در آسمان بیکرانه و گستره کائنات بیشتر از پیش زمزمه کنیم و رها کنیم خودمان را زیر باران کرامتش که بر سرمان بباراند و اندیشه هایمان بارور شود از هرچه خیر و خوبی و امیدواری است...که سبز شود خانه هایمان از مهرورزی ها  و دوست داشتن های

بی تکلف و بی منت...که دل را خالی کنیم از هرچه رنگ  و نیرنگ و کینه و دورویی.

و سخت،یادگرفتیم چیزی بزرگتر و قوی تر از زندگی نیست.

...اینک در آستانه آغازی دل انگیز و شوق انگیز،در آستانه سالی دیگر از درگاه آن یگانه بزرگ مهربان برای همدیگر آرزو می کنیم شادمانی و تندرستی و لبخند را.آرزو می کنیم همه خوبی ها و امیدها و نیک روزی ها را...

آرزو می کنیم زندگی را.

****

خدایا به مهربانی بی انتهایت سوگند یاری مان کن تا قلب ها و چشم هایمان،که روزگار پیش رویمان و احوال دلها و اندیشه هایمان را به بهترین حالها و نیکوترین احوال دگرگون سازیم....الهی به امید تو

****

پیشاپیش فرا رسیدن نوروز و جشن بزرگ رستاخیز آفرینش طبیعت و بهاران مهرانگیز را صمیمانه شادباش می گویم.

دکتر بیژن ملائکه

رییس دانشکده داروسازی مشهد

اسفند 1399